ráo xiàn
ráo cái
ráo dào
ráo chǐ
ráo fá
ráo běn
ráo mìng
ráo fù
ráo wò
ráo shè
ráo zǐ
ráo miǎn
ráo tou
ráo yuǎn
ráo jiè
ráo jiǎn
ráo měi
ráo yǒng
ráo jiǎ
ráo yǎn
ráo duō
ráo péi
ráo shé
ráo rén
ráo shòu
ráo zòng
ráo yáo
ráo guǒ
ráo bǎo
ráo qǔ
ráo shù
ráo guǎng
ráo shuǎng
ráo fàng
ráo yù
ān fù
chǐ fù
shàn fù
fán fù
mài fù
jí fù
qiáng fù
hóng fù
huī fù
qīng fù
táo fù
wán fù
chōng fù
dòu fù
běn fù
gěi fù
hóng fù
quán fù
guì fù
jù fù
mò fù
jī fù
yuān fù
ráo fù
yīn fù
xīng fù
chì fù
biàn fù
fēng fù
fā fù
pí fù
hé fù
xuàn fù
wēn fù
hù fù
zhì fù
jīng fù
liàng fù
cái fù
fán fù
guī fù
píng fù
jiān fù
dǐng fù
lòu fù
háo fù
jìn fù
sī fù
chěng fù
jiāo fù
xióng fù
yíng fù
chāng fù
róng fù
lì fù
shǒu fù
bào fù
zī fù
hóng fù
kāng fù
rì fù
gāi fù
zhòng fù
lóng fù
fēng fù
bó fù
tiè fù
⒈ 丰饶；富饶。
引《礼记·曲礼下》：“大饗不问卜，不饶富。”
郑玄注：“富之言备也。备而已，勿多於礼也。”
孔颖达疏：“礼数有常，取备而已，不得以其大饗，丰饶其物，使之过礼。”
《汉书·王莽传下》：“倾府库以遗邑，多齎珍宝猛兽，欲视饶富，用怖山东。”
元秦简夫《东堂老》楔子：“老兄家缘饶富。”
鲁迅《古籍序跋集·＜嵇康集＞跋》：“知其人乃浙籍，而寄居吴门者，家饶富，喜收藏骨董。”
丰厚、富裕。汉．王充《论衡．率性》：「为世富人者，得货殖之术也。夫得其术，虽不受命，犹自益饶富。」也作「饶裕」。
饶ráo(1)（形）丰富、多：富～｜～有风趣。(2)（动）另外添：～头（多给的少量东西）｜有两人去就行了；不要把他也～在里头。(3)（动）饶恕；宽容：～他这一回。(4)〈口〉（连）表示让步；跟“虽然；尽管”意思相近：～这么让着他；他还不满意。(5)姓。
富读音：fù富fù(1)（形）基本义：财产多（跟‘贫’‘穷’相对）：财产多（跟‘贫’‘穷’相对）(2)（名）资源；财产：～源｜财～。(3)（形）丰富；多：～饶｜～于养分。(4)（Fù）姓。