hǔ tuò
hǔ kǒu
hǔ shi
hǔ yì
hǔ gǔ
hǔ pò
hǔ lù
hǔ xì
hǔ bǎng
hǔ biàn
hǔ luò
hǔ wén
hǔ jiàng
hǔ láo
hǔ pí
hǔ pò
hǔ zhēng
hǔ bēn
hǔ duì
hǔ jǐ
hǔ fāng
hǔ jìn
hǔ lǚ
hǔ wéi
hǔ shì
hǔ diàn
hǔ zhōng
hǔ yuè
hǔ fū
hǔ yǎn
hǔ qí
hǔ chàng
hǔ záo
hǔ bǔ
hǔ shū
hǔ bǐng
hǔ jié
hǔ chén
hǔ wēi
hǔ hóu
hǔ bào
hǔ lì
hǔ jīng
hǔ gùn
hǔ bān
hǔ jiù
hǔ huì
hǔ wèi
hǔ jiāo
hǔ zhì
hǔ sì
hǔ yá
hǔ láng
hǔ xiào
hǔ mén
hǔ tóu
hǔ cì
hǔ shì
hǔ yí
hǔ chāng
hǔ wěi
hǔ fèn
hǔ qiū
hǔ zǎi
hǔ zhàng
hǔ kàn
hǔ jù
hǔ fú
hǔ jǐ
hǔ guān
hǔ quān
hǔ zǐ
hǔ méi
hǔ zhú
hǔ wò
hǔ fù
hǔ bài
hū hū
hǔ xī
hǔ xué
hǔ nǚ
hǔ chuō
hǔ xià
hǔ guǎn
hǔ bù
hǔ qián
hǔ yīng
hǔ pí
hǔ wěn
hǔ xiè
hǔ biāo
hǔ chī
hǔ rì
hǔ tāo
hǔ lüè
hǔ bèn
hǔ chī
hǔ zhǎo
hǔ háo
hǔ lù
hǔ qì
hǔ guān
hǔ xiào
hǔ shì
hǔ qí
hǔ jǐng
hǔ yì
hǔ yǒu
hǔ yán
lún hòu
guǐ hòu
zàn hòu
zuì hòu
xiāng hòu
wǔ hòu
tōng hóu
yǐn hòu
chāng hòu
dà hòu
fěn hóu
fēng hóu
zūn hòu
zhū hóu
qū hòu
wáng hóu
jiàng hóu
fǔ hòu
mí hòu
jiàn hóu
cháng hòu
xià hóu
fēng hòu
wǔ hóu
jì hòu
zhòng hòu
guàn hòu
wēn hòu
jūn hóu
jiǔ hòu
gōng hóu
piān hòu
cǎi hòu
liú hòu
yáng hòu
fān hòu
bǎi hòu
jì hòu
fù hóu
hǔ hóu
shào hóu
shǒu hòu
míng hòu
kāng hóu
chè hóu
bāng hòu
mù hòu
hé hòu
yè hòu
xì hòu
àn hòu
tíng hóu
mò hòu
bào hòu
diàn hòu
yǎn hòu
shǐ hòu
bái hóu
sù hòu
xián hòu
gù hòu
sàn hòu
gàn hòu
pí hòu
xí hòu
ā hòu
jùn hóu
jìn hòu
jū hòu
mèng hòu
hào hòu
shòu hóu
chí hòu
xiǎo hòu
guì hòu
sān hòu
fāng hòu
guān hóu
zàn hóu
ōu hòu
níng hòu
kōng hóu
bù hòu
kǎn hòu
xiàn hóu
liè hóu
⒈ 边缘以虎皮为饰的箭靶。 周代供王大射时用。
引《周礼·天官·司裘》：“王大射，则共虎侯、熊侯、豹侯，设其鵠。”
郑玄注：“侯者，其所射也。以虎、熊、豹、麋之皮饰其侧……王之大射，虎侯，王所自射也；熊侯，诸侯所射；豹侯，卿大夫以下所射。”
虎hǔ(1)（名）哺乳动物；毛黄色；有黑色的斑纹。听觉和嗅觉都很敏锐；性凶猛；力气大；夜间出来捕食鸟兽；有时伤害人。毛皮可以做毯子和椅垫；骨、血和内脏都可以制药。通称老虎。(2)（形）比喻勇猛威武：～将｜～～有生气。(3)（动）〈方〉露出凶相：～起脸。(4)（Hǔ）姓。(5)同‘唬’。虎hù（名）〔虎不拉〕（hù·bu lǎ）〈方〉即伯劳；鸟名；尾巴长；吃昆虫和小鸟。
侯读音：hóu,hòu[ hóu ]1. 封建制度五等爵位的第二等：侯爵。侯门。公侯。封侯。诸侯。
2. 古代用作士大夫之间的尊称。
3. 姓。