guī yuē
guī miǎn
guī chē
guī ju
guī lì
guī lǐ
guī móu
guī huà
guī yù
guī wàng
guī lì
guī yuán
guī zhì
guī zé
guī jǐng
guī qiē
guī jì
guī guò
guī zōng
guī yuē
guī cì
guī dù
guī mó
guī mó
guī xiè
guī sì
guī cuò
guī gù
guī bì
guī lǜ
guī dìng
guī shéng
guī zhǔn
guī quē
guī biān
guī huī
guī jǔ
guī shì
guī yuán
guī fāng
guī jiàn
guī mó
guī fǎ
guī mó
guī huì
guī nǐ
guī huà
guī tuō
guī lǜ
guī nì
guī jiàn
guī lì
guī qiè
guī xí
guī tiàn
guī wù
guī zhóu
guī fěng
guī gù
guī qǔ
guī zào
guī mó
guī fǔ
guī jì
guī fù
guī kuò
guī cái
guī xùn
guī chuàng
guī chéng
guī quàn
guī tú
guī cè
guī bǔ
guī suí
guī xuán
guī zé
guī míng
guī lín
guī bì
guī chì
guī jǐng
guī fǎng
guī róng
guī jiǎn
guī huò
guī fàn
guī miè
guī fú
guī shàn
guī jiǎn
guī biǎo
guī xiàn
guī guī
guī huò
guī xíng
guī zhèng
guī bù
guī zhēng
guī tiān
guī zhēn
guī jiè
guī yín
guī jìng
guī huò
guī zhào
guī zhěng
guī yí
guī yuán
guī lún
guī lì
guī gé
guī mó
guī gòu
guī jiè
guī zhāng
guī yì
guī lüè
guī mó
guī chǔ
guī yì
guī wéi
guī bào
guī suàn
guī mí
guī cǎi
guī jǐng
guī jiàn
guī yuàn
guī zuǒ
guī fèi
guī tiáo
guī qiú
guī hài
guī miǎn
⒈ 亦作“规彠”。规矩;法度。
引《新唐书·赵隐传》:“光逢尤规矱自持,以中书舍人为翰林学士。”
元马祖常《都门一百韵》:“寝兴避弹射,周折準规彠。”
明胡应麟《少室山房笔丛·庄岳委谈下》:“《西厢》主韵度风神, 太白之诗也;《琵琶》主名理伦教, 少陵之作也。 《西厢》本金元世习;而《琵琶》特创规矱,无古无今,似尤难。”
明李东阳《进士题名记》:“若国监之题,则以天下英才类聚业习之地,示之规彠,导之轨辙,俾有所接乎耳目,而感之乎心。”
规guī(1)(名)画圆形的工具:圆~|两脚~。(2)(名)规则;成例:校~|革除陋~。(3)(动)劝告:~劝|~勉。(4)(动)谋划;打主意:~划|~定|欣然~往。
矱读音:yuē矱yuē(名)〈书〉尺度;标准。