fěng lì
fěng yù
fěng yì
fěng chuán
fěng jiè
fěng yì
fěng zhòu
fěng yuàn
fěng tuō
fěng miǎn
fěng tuō
fěng dú
fěng shù
fěng yù
fěng yǒng
fěng dào
fěng qiē
fěng lùn
fěng bài
fěng shì
fěng xiào
fěng quàn
fěng gào
fěng niàn
fěng lì
fěng xīng
fěng chí
fěng shuō
fěng shàn
fěng cǎi
fěng wán
fěng zhǐ
fěng zhào
fěng shuō
fěng yù
fěng wán
fěng cí
fěng shì
fěng yì
fěng sòng
fěng wù
fěng jiàn
fěng wèi
fěng dòng
fěng zàn
fěng jiū
fěng xí
fěng zhòu
fěng zhí
fěng jīng
fěng xí
fěng cháo
fěng lìng
fěng shù
fěng jī
fěng jiě
fěng zhòu
fěng xié
fěng shū
fěng fěng
fěng cì
cān quàn
zhì quàn
bī quàn
jìng quàn
jǐng quàn
fēng quàn
ān quàn
dū quàn
yòng quàn
lǜ quàn
jiè quàn
lì quàn
wèi quàn
fèng quàn
jiān quàn
suí quàn
jìn quàn
dǒng quàn
lán quàn
jiàn quàn
zé quàn
qín quàn
chù quàn
chóu quàn
jiě quàn
chě quàn
yòu quàn
jiǎng quàn
jìn quàn
gǔ quàn
xiāng quàn
yù quàn
dūn quàn
xuān quàn
biǎo quàn
fěng quàn
shǎng quàn
āi quàn
guī quàn
jī quàn
yǐ quàn
jīng quàn
bāo quàn
shào quàn
sǒng quàn
gǎn quàn
lā quàn
jiǎng quàn
chéng quàn
hǒng quàn
jiǎng quàn
xīn quàn
qiáng quàn
jǔ quàn
⒈ 讽喻劝勉。
引《后汉书·班固传上》：“固感前世相如、寿王、东方之徒，造构文辞，终以讽劝，乃上《两都赋》，盛称洛邑制度之美，以折西宾淫侈之论。”
清黄钧宰《金壶浪墨·呼梦么》：“其家人忧之，请以陆生事演成《梦呼么》十有六折，以资讽劝。”
朱自清《国文教学·论朗读》：“作者在清华大学一个集会里也试过浑家先生的《奉劝大爷》（二十五年二月三日《立报》），那是讽劝胡汉民先生的。”
讽fěng(1)（动）用含蓄的话指责或劝告。(2)（动）〈书〉诵读。
劝读音：quàn劝quàn(1)（动）讲明事理；使人听从：～导｜～解。(2)（动）勉励：～勉。