fén mù
fén kē
fén sì
fén bēi
fén duī
fén yuán
fén yú
fén líng
fén shān
fén suǒ
fén lěi
fén cè
fén yáng
fén diǎn
fén qǐ
fén qiū
fén lú
fén piāo
fén huā
fén chǎng
fén lǒng
fén tán
fén lǒng
fén yuàn
fén cāng
fén zhào
fén fēng
fén yíng
fén bāo
fén dūn
fén quān
fén yǎn
fén shān
fén sù
fén rǎng
fén jí
fén shǒu
fén shǐ
fén ān
fén tái
fén tǔ
fén dì
fén jì
fén tián
fén zhǒng
fén tóu
fén zhú
fén jǐng
qiū lǒng
mài lǒng
gāng lǒng
chéng lǒng
qín lǒng
yǐ lǒng
dēng lǒng
mǔ lǒng
qiū lǒng
bō lǒng
tián lǒng
wǎ lǒng
bēi lǒng
fó lǒng
guān lǒng
hé lǒng
xiān lǒng
chóu lǒng
quǎn lǒng
tuí lǒng
liáo lǒng
mǔ lǒng
qiān lǒng
fén lǒng
biān lǒng
qí lǒng
shān lǒng
yōu lǒng
kōng lǒng
jiāng lǒng
huáng lǒng
hè lǒng
qiān lǒng
⒈ 坟墓。
引北魏郦道元《水经注·穀水》：“其泽野负源夹郭，多坟陇焉。”
明梁辰鱼《浣纱记·吴刎》：“吴王既死，当高其坟陇，多其封树，以国君之礼葬於秦餘杭山之下。”
清姚梅柏《双头牡丹灯记》：“伏念某杀青为骨，染素成胎，坟陇埋藏，是谁作俑而用面目？”
⒉ 指祖坟。
引《周书·柳霞传论》：“柳霞立身之道，进退有节。观其眷恋坟陇，其孝可移于朝廷。”
坟fén（名）坟墓；埋葬死人的穴和上面的坟头：～墓｜～地｜～头。
陇读音：lǒng1.陇山，山名。在陕西、甘肃交界处：～右。
2.甘肃的别称。
3.古又同“垄”。