ruǎn róu
ruǎn bì
ruǎn làn
ruǎn táng
ruǎn ruǎn
ruǎn kuǎn
ruǎn ruò
ruǎn bàn
ruǎn pán
ruǎn tǐ
ruǎn shí
ruǎn jiǎo
ruǎn yú
ruǎn lèi
ruǎn cuì
ruǎn chuī
ruǎn shí
ruǎn féi
ruǎn jìn
ruǎn xìng
ruǎn nuò
ruǎn tāi
ruǎn tān
ruǎn gōng
ruǎn chǐ
ruǎn tái
ruǎn yù
ruǎn lǎn
ruǎn yǔ
ruǎn ěr
ruǎn è
ruǎn làng
ruǎn hū
ruǎn è
ruǎn jiǎ
ruǎn chàn
ruǎn huǒ
ruǎn bì
ruǎn tái
ruǎn bǎo
ruǎn piàn
ruǎn piàn
ruǎn hóng
ruǎn tòng
ruǎn yàn
ruǎn bù
ruǎn zhàng
ruǎn lián
ruǎn yīn
ruǎn shàn
ruǎn mù
ruǎn huo
ruǎn jiàn
ruǎn huá
ruǎn shēng
ruǎn jié
ruǎn wán
ruǎn wò
ruǎn mò
ruǎn zhǐ
ruǎn lún
ruǎn xiào
ruǎn kùn
ruǎn tì
ruǎn sú
ruǎn bàn
ruǎn fēng
ruǎn mó
ruǎn zuò
ruǎn gòu
ruǎn yù
ruǎn bāo
ruǎn yú
ruǎn jì
ruǎn gāo
ruǎn mào
ruǎn duàn
ruǎn yán
ruǎn gōng
ruǎn chē
ruǎn shú
ruǎn gǔ
ruǎn zhàn
ruǎn zhāo
ruǎn pán
ruǎn qū
ruǎn mèi
ruǎn fàn
ruǎn mián
ruǎn jiān
ruǎn qiè
ruǎn tī
ruǎn dāo
ruǎn mián
ruǎn měi
ruǎn chén
ruǎn tān
ruǎn duǒ
ruǎn gù
ruǎn guǎn
ruǎn xīn
ruǎn shuǐ
ruǎn juàn
ruǎn mián
ruǎn dàn
ruǎn wǔ
ruǎn xiàn
ruǎn kào
ruǎn chuāi
ruǎn zǎo
ruǎn zào
ruǎn xí
ruǎn ní
diāo wán
bì wán
biān wán
jiān wán
chǔn wán
qiáng wán
ào wán
xí wán
dùn wán
shū wán
chén wán
hūn wán
zhì wán
dùn wán
guǎng wán
yín wán
xiōng wán
míng wán
yú wán
gěng wán
hān wán
mí wán
cū wán
chěng wán
hàn wán
dǔ wán
jiāo wán
ruǎn wán
tǔ wán
jiān wán
tóng wán
pí wán
nú wán
cū wán
dí wán
cūn wán
shì wán
chī wán
dìng wán
⒈ 犹撒野。
引宋秦观《满园花》词:“我当初不合、苦撋就。惯纵得软顽,见底心先有。”
⒉ 表面和顺,内心狡猾。
引宋无名氏《张协状元》戏文第九出:“[丑白]你到软顽,剥了衣裳![生]告壮士,善眼相看,天色又寒。”
软ruǎn(1)(形)物体内部的组织疏松;受外力作用后;容易改变形状:柔~|~木。(2)(形)柔和:~风|~语。(3)(形)软弱:两腿发~|欺~怕硬。(4)(形)能力弱;质量差:工夫~|货色~。(5)(形)容易被感动或动摇:耳朵~。
顽读音:wán顽wán(1)(动)(基本义)不驯服:~固。(2)(形)愚蠢无知:愚~。(3)(形)不容易开导或制伏;固执:~石|冥~不灵。(4)(形)顽皮:~童|刁~。(5)同“玩”。