fàn cháng
fàn sàn
fàn bài
fàn cháng
fàn gěng
fàn jìn
fàn cǎi
fàn xiá
fàn zǐ
fàn shuō
fàn yì
fàn shēng
fàn làn
fàn hǎi
fàn zhǐ
fàn zhái
fàn lín
fàn shòu
fàn ài
fàn xiǎng
fàn zhào
fàn shāng
fàn jiǔ
fàn jià
fàn zhā
fàn yuè
fàn shǐ
fàn bài
fàn zhào
fàn piào
fàn shè
fàn yǐ
fàn chú
fàn àng
fàn yún
fàn yàn
fàn jì
fàn liú
fàn nà
fàn hán
fàn pèi
fàn bái
fàn guān
fàn lì
fàn dàng
fàn xì
fàn yóu
fàn pēn
fàn lǎn
fàn dú
fàn tóu
fàn hūn
fàn ēn
fàn jiāo
fàn jú
fàn yín
fàn fú
fàn suān
fàn piāo
fàn qí
fàn gòng
fàn chēng
fàn zhǎng
fàn bó
fàn lùn
fàn fú
fàn yàn
fàn jí
fàn fàn
fàn yǒng
fàn yìng
fàn liàn
fàn yì
fàn shuǐ
fàn huà
fàn pīn
fàn guǎng
fàn chá
fàn yàng
fàn suǒ
fàn dòu
fàn xià
fàn sǎ
fàn yàn
fàn jué
fàn zhī
fàn zhì
fàn yì
fàn jiē
fàn lán
fàn bó
fàn cí
fàn zhóu
fàn jiāo
fàn cháo
fàn zhōu
fàn rán
fàn píng
yáng fú
yán fú
kōng fú
piāo fú
xiǎn fú
xuān fú
chá fú
shí fú
juàn fú
xuān fú
míng fú
píng fú
kàng fú
piāo fú
jiāo fú
yáng fú
cì fú
tiào fú
qiǎn fú
chén fú
luó fú
xuán fú
xuān fú
kuā fú
shàng fú
shěn fú
yáng fú
qián fú
chén fú
xiāo fú
jiāo fú
bàn fú
tiāo fú
yún fú
yín fú
qǐ fú
qiú fú
qīng fú
qīng fú
zhàn fú
chù fú
xīn fú
wǔ fú
shí fú
pǔ fú
pāi fú
fēi fú
bēi fú
fēng fú
yōu fú
fàn fú
xuān fú
xū fú
cū fú
⒈ 亦作“氾浮”。亦作“泛浮”。
⒉ 漂浮。
引晋左思《蜀都赋》：“腾波沸涌，珠贝氾浮，若云汉含星，而光耀洪流。”
唐李复言《续玄怪录·苏州客》：“兄今泛浮江湖间，何为乎？”
宋无名氏《异闻总录》卷一：“杨先坠水，得免。逢一木抱之，汎浮经两日，漂至一岛。”
⒊ 松动脱落。
引《二刻拍案惊奇》卷一：“外边是宋锦包袱包着，揭开里头看时，却是册页一般装的，多年不经裱褙，糨气已无，周围镶纸，多泛浮了。”
泛fàn(1)（动）漂浮：～舟湖上。(2)（动）透出；往上冒：脸上～红。(3)（形）广泛；一般：空～。(4)（动）泛滥：黄～区。
浮读音：fú浮fú(1)（动）基本义：停留在液体表面上（跟‘沉’相对）：停留在液体表面上（跟‘沉’相对）(2)（动）〈方〉在水里游：他一口气～到对岸。(3)（形）在表面上的：～皮｜～面｜～土。(4)（形）可移动的：～财。(5)（形）暂时的：～记｜～支。(6)（形）轻浮；浮躁：他人太～；办事不踏实。(7)（形）空虚；不切实：～名｜～夸。(8)（形）超过；多余：人～于事｜～额。