ruì mèng
cán mèng
mí mèng
jiàn mèng
xióng mèng
qiān mèng
qí mèng
xiōng mèng
jī mèng
xiǎo mèng
ōu mèng
xiǎo mèng
líng mèng
yuán mèng
dāo mèng
hè mèng
yún mèng
dié mèng
jiě mèng
tōng mèng
è mèng
chū mèng
chéng mèng
fēi mèng
jiàn mèng
fú mèng
shuō mèng
bié mèng
sì mèng
gǎn mèng
líng mèng
tuō mèng
hǎo mèng
zuì mèng
rù mèng
lù mèng
shuō mèng
xǐ mèng
mián mèng
zhān mèng
měi mèng
yǐ mèng
hán mèng
chǔ mèng
jī mèng
chī mèng
kōng mèng
xiàng mèng
xián mèng
zhú mèng
duàn mèng
huàn mèng
zhào mèng
yǎn mèng
huái mèng
mī mèng
chén mèng
zuò mèng
hún mèng
yāo mèng
zhēng mèng
lǚ mèng
sān mèng
zhì mèng
yuān mèng
shuì mèng
è mèng
kuáng mèng
shěn mèng
tóng mèng
yíng mèng
shū mèng
qǐn mèng
yuǎn mèng
kè mèng
guī mèng
shì mèng
jí mèng
yāo mèng
yàn mèng
yán mèng
qǐ mèng
dà mèng
zhí mèng
è mèng
qīng mèng
chūn mèng
lěng mèng
ōu mèng
liù mèng
xiāng mèng
hān mèng
zhù mèng
lán mèng
噩梦èmèng
(1) 引起极度不安或惊恐(.好工具)不已的梦
英nightmare⒈ 谓惊愕而梦。
引《周礼·春官·占梦》：“以日月星辰占六梦之吉凶，一曰正梦，二曰噩梦。”
郑玄注引杜子春云：“噩，当为‘惊愕’之‘愕’，谓惊愕而梦。”
孙诒让正义：“惊愕则心为之感动，故因而成梦。”
⒉ 称可怖的不祥之梦为噩梦。
引宋范成大《江州庾楼夜宴》诗：“客从三峡来，噩梦随奔瀧。”
清方文《述哀》诗：“开春多噩梦，神志每皇惑。”
姚雪垠《长夜》一：“正因为他想得太多，晚上不是失眠便是被噩梦缠绕。”
⒊ 喻可怕的遭遇。
引清平步青《霞外攟屑·斠书·仰视千七百二十九鹤斋丛书》：“俯仰身世，十数年中，悲悯穷愁，噩梦忽觉。”
秦牧《长街灯语·大家欢迎丰富多采的文化生活》：“噩梦结束了！文化园地逐渐出现了欣欣向荣的景象。”
恶梦，不祥的梦。
噩è（形）凶恶惊人的。
梦读音：mèng梦mèng(1)（名）睡眠时局部大脑皮质还没有完全停止活动而引起的脑中的表象活动。(2)（动）做梦：～见。(3)（动）比喻幻想：～想。