dùn táo
dùn rù
dùn fū
dùn shì
dùn xún
dùn táo
dùn jiù
dùn jiàn
dùn cáng
dùn lè
dùn bì
dùn shén
dùn huāng
dùn qì
dùn lù
dùn míng
dùn shǔ
dùn shēn
dùn sàn
dùn tiān
dùn yì
dùn yōu
dùn cuàn
dùn shī
dùn zhòu
dùn wáng
dùn kuì
dùn sī
dùn zéi
dùn wǔ
dùn bēn
dùn róng
dùn nì
dùn yǐn
dùn huì
dùn tuì
dùn zhī
dùn mín
dùn yǐng
dùn cí
dùn cí
dùn zǒu
dùn pàn
dùn mǔ
dùn xíng
dùn guà
dùn qī
dùn wěi
dùn miǎn
dùn yīn
dùn shǔ
dùn jiǎ
dùn shǒu
dùn jí
dùn mài
dùn sú
dùn rén
dùn yì
dùn sǒu
dùn qíng
dùn wéi
dùn shì
dùn jū
dùn yě
dùn huà
dùn zhì
dùn xīn
dùn dì
dùn shì
dùn bài
dùn jì
dùn liú
dùn shě
dùn biàn
dùn shí
dùn zōng
dùn gēng
dùn shàng
dùn xiān
dùn hài
dùn mìng
dùn fǎ
dùn féi
dùn jí
dùn jié
dùn qín
dùn běi
⒈ 谓逃避秦的苛政。
引《汉书·梅福传》:“叔孙通遁秦归汉,製作仪品。”
⒉ 泛指逃避乱世、苛政。
引元杨维桢《题<陶弘景移居图>》诗:“句容洞天元第八, 茅家兄弟遁秦腊。”
遁dùn(动)逃走:逃~。
秦读音:qín秦qín(1)(名)周朝国名;在今陕西中部;甘肃东部。(2)(名)朝代;公元前221…公元前206;秦始皇嬴政所建。(3)(名)指陕西和甘肃。特指陕西。(4)(名)(Qín)姓。