hù jūn
hù suàn
hù lín
hù wèi
hù shàn
hù biàn
hù jiōng
hù fáng
hù yǒu
hù yù
hù gōu
hù xiǎo
hù duì
hù bǎn
hù wài
hù lìn
hù mǎ
hù wèi
hù xí
hù hé
hù shuì
hù jiè
hù tíng
hù kè
hù kǒu
hù jiāng
hù zhàng
hù jì
hù tóu
hù zhǐ
hù zhǔ
hù xià
hù yì
hù kǎn
hù děng
hù dīng
hù xué
hù jí
hù zhě
hù láng
hù xiàn
hù jué
hù pǐn
hù nú
hù cè
hù cáo
hù diào
hù tiē
hù shū
hù shuō
hù jiā
hù cháng
hù mén
hù píng
hù guàn
hù shì
hù bó
hù yì
hù chāo
hù tiē
hù biàn
hù fú
hù zào
hù fēi
hù wèi
hù zhèng
hù bù
hù cè
hù bào
jiān nú
xī nú
niàn nú
zhuī nú
jiàn nú
ǎi nú
tóng nú
jiā nú
lào nú
fū nú
zhā nú
huā nú
guǐ nú
shī nú
yīn nú
hēi nú
háo nú
qū nú
xī nú
hú nú
cháng nú
mán nú
bào nú
māo nú
níng nú
fēi nú
jiān nú
sì nú
huáng nú
zōu nú
jié nú
cāng nú
hù nú
qián nú
róu nú
zhú nú
chen nú
wō nú
yǎn nú
kūn nú
qián nú
xiōng nú
yǎ nú
wǔ nú
zú nú
dīng nú
shū nú
qiān nú
qián nú
gēng nú
yù nú
qióng nú
gǒu nú
tián nú
gàn nú
zhuāng nú
tán nú
qí nú
yōng nú
táo nú
jīn nú
xī nú
pú nú
péi nú
zhèng nú
wǔ nú
bì nú
cuì nú
xiǎo nú
dāng nú
mù nú
jiāo nú
xiān nú
qīng nú
liáo nú
mài nú
yòng nú
xiàng nú
chǎn nú
lì nú
yōng nú
hái nú
jì nú
bān nú
bān nú
gōng nú
xié nú
qíng nú
rén nú
mò nú
chì nú
qí nú
dà nú
yàn nú
tū nú
chē nú
jú nú
zhí nú
sāo nú
xiè nú
wán nú
yān nú
ā nú
yáng nú
zéi nú
qí nú
cóng nú
guān nú
kuáng nú
shí nú
mǎ nú
nóng nú
qiú nú
fān nú
mù nú
zhòng nú
kūn nú
zhòng nú
lí nú
xiá nú
gōng nú
zhǔ nú
⒈ 家奴。
引《新唐书·锺绍京传》：“景龙中，为苑总监，会讨韦氏难， 绍京帅户奴、丁夫从。”
《新唐书·常山王承乾传》：“使户奴数十百人习音声。”
户hù(1)（名）门（基本义）：门～。(2)（名）人家：住～｜庄～｜～主｜～籍｜千家万～。(3)（名）门第：门当～对。(4)（名）户头；有财务关系的单位或个人：账～｜用～｜开～。(5)（名）（Hù）姓。
奴读音：nú奴nú(1)（名）受剥削阶级压迫、剥削、役使而没有自由的人：家～｜农～｜亡国～。(2)（名）青年女子自称（多见于早期白话）：～家。(3)（动）像对待奴隶一样地蹂躏、使用：～役。