dìng yuè
dìng zhèng
dìng hūn
dìng lì
dìng nuò
dìng méng
dìng gēng
dìng bǔ
dìng biàn
dìng bàn
dìng qī
dìng zhì
dìng dān
dìng qián
dìng hù
dìng é
dìng biàn
dìng miù
dìng yìn
dìng kǎo
dìng qì
dìng bān
dìng jiāo
dìng bào
dìng shí
dìng zhèng
dìng kuàng
dìng yuè
dìng jī
dìng ǒu
dìng mài
dìng biān
dìng jīn
dìng huò
dìng yì
dìng hèn
dìng yì
dìng què
dìng qīn
dìng lǐ
dìng qíng
dìng wán
dìng shù
dìng shì
dìng jí
dìng míng
dìng dìng
dìng dào
dìng yuē
kuì méng
pàn méng
zhòng méng
zhí méng
bīng méng
shēn méng
dìng méng
yú méng
shī méng
xún méng
shēn méng
lián méng
xià méng
ōu méng
dì méng
dié méng
zhǔ méng
yǐn méng
jiě méng
dà méng
lì méng
jiān méng
shén méng
qǐng méng
shì méng
hán méng
bài méng
hé méng
zǔ méng
lián méng
huān méng
cí méng
yào méng
wǎng méng
qǐ méng
shǐ méng
yù méng
jiǎng méng
zōng méng
wéi méng
bài méng
fù méng
pì méng
qí méng
wèn méng
sī méng
kuì méng
jiāo méng
bèi méng
huì méng
jié méng
yí méng
yǐn méng
yuē méng
dōng méng
jiā méng
tóng méng
xīn méng
yuān méng
xuè méng
shān méng
yín méng
wén méng
shà méng
shǒu méng
gǎi méng
zhì méng
sī méng
zhèng méng
⒈ 结盟；缔盟。
引明孙仁孺《东郭记·则得妻》：“自怜出世独钟情，偶尔姻缘巧订盟。”
清戴名世《崇祯甲申保定城守纪略》：“罗彦兄弟、 宗元等哭曰：‘曩者只城守，今则復君父仇矣！’各饮泣北向拜，又罗拜，重订盟。”
许地山《集外·萤灯》：“我单人去见国王，要他与我们订盟，彼此不相侵略。”
缔结盟约。
如：「这两个国家基于军事需要，订盟以共同抵抗外侮。」
订dìng(1)（动）约定：～报。(2)（动）（动）订立；议定：～条约。(3)（动）（动）修改：～正。(4)（动）（动）装订：～书机。
盟读音：méng盟méng(1)（名）旧时指宣誓缔约；现在指团体和团体、阶级和阶级或国和国的联合。(2)（名）指结拜的（弟兄）。(3)（名）内蒙古自治区的行政区域；包括若干旗、县、市。