rú zé
rú hàn
rú méi
rú rú
rú zì
rú jū
rú lǚ
rú rǎn
rú rùn
rú bǐ
rú mò
rú jiā
rú nuò
rú tí
rú wò
rú wěi
rú kǒu
rú xiě
rú xū
rú pèi
rú tóu
rú hè
rú zú
rú mò
rú qià
rú háo
rú wò
rú rú
rú shī
rú chí
rú nì
rú huà
cún rùn
huó rùn
zhěn rùn
yù rùn
jiān rùn
rù rùn
bái rùn
zhàn rùn
fāng rùn
bō rùn
wēn rùn
shī rùn
jī rùn
xiù rùn
guī rùn
rú rùn
chéng rùn
pèi rùn
róu rùn
yí rùn
gāo rùn
cháo rùn
jìn rùn
xù rùn
liú rùn
lín rùn
kū rùn
dé rùn
bì rùn
zé rùn
yù rùn
yóu rùn
hóng rùn
hóng rùn
qīng rùn
yǒu rùn
yǔ rùn
qīng rùn
jiè rùn
féi rùn
míng rùn
xiān rùn
pāng rùn
wò rùn
kēng rùn
diāo rùn
ēn rùn
qiú rùn
hé rùn
xiè rùn
lì rùn
xián rùn
yóu rùn
jìn rùn
jiān rùn
gān rùn
huì rùn
qián rùn
pāng rùn
huá rùn
qìn rùn
jiān rùn
fēng rùn
jīn rùn
yīn rùn
róng rùn
sī rùn
dà rùn
huá rùn
yú rùn
jiàn rùn
méi rùn
diào rùn
guā rùn
yān rùn
qià rùn
shì rùn
fēn rùn
bǐ rùn
huáng rùn
sháo rùn
hán rùn
zī rùn
jìn rùn
guāng rùn
zèn rùn
kān rùn
hé rùn
wò rùn
tián rùn
zhān rùn
yuán rùn
chǔ rùn
tōng rùn
yān rùn
shù rùn
líng rùn
cāng rùn
gǔ rùn
yú rùn
shān rùn
hóng rùn
lǎng rùn
kǎi rùn
sū rùn
濡润rúrùn
(1) 沾湿;[.好工具]滋润
英moist⒈ 沾湿；滋润。
引《初学记》卷二六引三国魏傅巽《七诲》：“濡润细滑，流泽芬芳。”
南朝宋鲍照《岁暮悲》诗：“霜露迭濡润，草木互荣落。”
《林则徐日记·道光十八年六月二十二日》：“昨夜丑刻后雷雨甚大，今晨又雨，巳刻始止。各处田畴得此濡润，晚稻、杂粮或可与早稻同占丰稔也。”
⒉ 犹润笔。撰写文稿的酬金。
引五代王定保《唐摭言·海叙不遇》：“维立成数百言，有燕许风骨，厚获濡润。”
宋司马光《涑水记闻》卷三：“太宗时， 禹偁为翰林学士，尝草继迁制，遗马五十匹，以备濡润。 禹偁以状不如式，却之。”
宋孔平仲《孔氏谈苑·埋铭》：“陆经多与人写埋铭，颇得濡润。”
濡rú(1)（动）〈书〉沾湿；沾上：～笔｜～湿。(2)（动）〈书〉停留；迟滞：～滞｜～迹。
润读音：rùn润rùn(1)（形）细腻光滑；滋润：光～｜～泽。(2)（动）加油或水；使不干枯：浸～｜～嗓子。(3)（动）使有光彩（指修改文章）：～色｜～饰。(4)（名）利益；好处：分～｜利～。