diào guó
diào chuán
diào luó
diào lài
diào xiàn
diào yóu
diào yuè
diào yì
diào gōu
diào péng
diào xiāng
diào gēng
diào kè
diào rén
diào sǒu
diào jī
diào lún
diào sī
diào míng
diào shēng
diào cǎi
diào zhāng
diào chuán
diào wèi
diào wēng
diào xī
diào lǚ
diào chá
diào tà
diào jǐ
diào gǎn
diào tǐng
diào tān
diào jiā
diào jié
diào xián
diào cáo
diào qiáo
diào yù
diào yù
diào gōu
diào dào
diào zhàn
diào jiǎo
diào mín
diào bǎng
diào yú
diào zhù
diào chà
diào shì
diào tǒng
diào qí
diào gān
diào shī
diào zhào
diào zhā
diào chuān
diào ěr
diào chē
diào lún
diào lì
diào shuǐ
diào áo
diào gē
diào wèi
diào tái
diào hù
diào yǔ
diào tú
diào shè
diào téng
diào huáng
diào xīng
diào jí
diào tú
diào zhōu
diào jù
qǐ tú
yǔ tú
pǐ tú
zuǒ tú
shú tú
gāi tú
yāng tú
è tú
gōng tú
bēn tú
dǎng tú
mí tú
fū tú
bīn tú
gōng tú
kūn tú
jué tú
mǎ tú
cháng tú
shī tú
chú tú
qí tú
diāo tú
xiá tú
zhǎng tú
nà tú
sú tú
bìng tú
zhào tú
fàn tú
luàn tú
wáng tú
xué tú
xíng tú
wú tú
gùn tú
liè tú
dǎi tú
zhí tú
láo tú
máo tú
yōu tú
qián tú
kuáng tú
mén tú
bó tú
zuò tú
fán tú
jùn tú
qíng tú
lín tú
chái tú
bù tú
zī tú
péng tú
báo tú
bái tú
yǐn tú
jiān tú
jiào tú
jiǔ tú
lún tú
dǔ tú
shēng tú
diàn tú
chū tú
fěi tú
guǎ tú
dǎng tú
zhí tú
gāo tú
bǎo tú
qiú tú
yǐ xǐ
zhě tú
zōu tú
dá tú
mén tú
qiáng tú
fēi tú
xiōng tú
dào tú
liú tú
sēng tú
zú tú
dēng tú
cháng tú
fǎ tú
xiāo tú
qiān tú
nì tú
xíng tú
sī tú
lì tú
pàn tú
zhēng tú
dào tú
bào tú
xiāo tú
xī tú
diào tú
kè tú
jǐn tú
zī tú
pǐ tú
qún tú
chán tú
cóng tú
zāo tú
jiā tú
yǔ tú
zhēng tú
chǒu tú
yǐ tú
sī tú
liè tú
dì tú
liáo tú
⒈ 渔人。
引元萨都剌《高邮城楼晓望》诗：“短衣匹马非吾事，拟向烟波觅钓徒。”
清查慎行《连日恩赐鲜鱼恭纪》诗：“笠簷蓑袂平生梦，臣本烟波一钓徒。”
鲁迅《集外集拾遗·＜无题＞诗》：“烟水寻常事，荒村一钓徒。”
称钓鱼的人。《新唐书．卷一九六．隐逸传．张志和传》：「后坐事贬南浦尉，会赦还，以亲既丧，不复仕，居江湖，自称烟波钓徒。」后用以称隐逸的人。
钓diào(1)本义：（动）用钓竿捉鱼或其他水中动物。(2)（动）比喻用手段取得（名利）：沽名～誉。
徒读音：tú徒tú(1)（形）空的；没有凭借的：～劳。(2)（副）表示除此之外没有别的；仅仅：～留。(3)（副）徒然：～自惊扰。(4)（名）徒弟；学生。(5) 姓。徒tú(1)（名）信仰某种宗教的人：教～。(2)（名）同一派系的人（含贬义）：暴～。(3)（名）人（含贬义）：好色之～。(4)（名）徒刑。