qún xíng
qún huì
qún fāng
qún xué
qún bèi
qún yǒu
qún yǐn
qún gàn
qún háo
qún xià
qún shuǎng
qún tǐ
qún xiàng
qún jì
qún lèi
qún guó
qún pǐ
qún shān
qún qiǎo
qún dòng
qún hūn
qún yí
qún cuì
qún dòu
qún lì
qún shēng
qún yuàn
qún miào
qún shū
qún zhòng
qún jí
qún bì
qún fēi
qún gōng
qún wǔ
qún qíng
qún huì
qún sú
qún hūn
qún shì
qún xiāng
qún xióng
qún chǔ
qún mèi
qún fáng
qún yuán
qún huì
qún lóng
qún pǐn
qún rán
qún ér
qún yīng
qún cóng
qún kūn
qún chǒu
qún xiǎo
qún fāng
qún yì
qún lún
qún lù
qún zhì
qún lí
qún dì
qún jiàn
qún jù
qún jí
qún máng
qún dú
qún cóng
qún yù
qún méng
qún ōu
qún sī
qún bāng
qún xīn
qún líng
qún wū
qún sì
qún lì
qún hòu
qún luò
qún méng
qún xiōng
qún péng
qún jū
qún huà
qún bàng
qún pú
qún liú
qún niè
qún lì
qún wù
qún qǐ
qún dǐ
qún yīn
qún jī
qún shù
qún jì
qún xián
qún kǒu
qún yàn
qún wàng
qún tīng
qún gōng
qún yì
qún zào
qún mó
qún shū
qún xì
qún rǎo
qún liáo
qún wǔ
qún xiáng
qún hǎo
qún yòu
qún fèn
qún shǔ
qún tú
qún jīng
qún xìng
qún xíng
qún mù
qún qǔ
qún qún
qún yǎ
qún liáo
qún yán
qún zǐ
qún shì
qún xiān
qún cái
qún dǎng
qún yǎn
qún tè
qún lì
qún máo
qún chén
qún jià
qún shén
qún mí
qún fǎ
qún zú
qún dǎo
qún wǎng
mèn hūn
máo hūn
chóu hūn
chù hūn
shén hūn
yāo hūn
dú hūn
jǐng hūn
shěn hūn
chài hūn
lùn hūn
chū hūn
yín hūn
yín hūn
xiǎo hūn
qǐng hūn
mái hūn
chán hūn
dàn hūn
chén hūn
hé hūn
yè hūn
dà hūn
diàn hūn
mào hūn
tōng hūn
qiú hūn
yūn hūn
lài hūn
fēn hūn
míng hūn
mài hūn
xiōng hūn
chéng hūn
jī hūn
zhì hūn
qì hūn
qún hūn
wán hūn
xuǎn hūn
rè hūn
dìng hūn
guān hūn
mǎi hūn
zhòng hūn
chén hūn
dān hūn
mí hūn
chī hūn
bó hūn
wài hūn
lián hūn
huáng hūn
fā hūn
pò hūn
cháo hūn
tóng hūn
shěng hūn
àn hūn
yī hūn
yǔ hūn
mào hūn
zuì hūn
cái hūn
tóu hūn
āi hūn
yán hūn
zǎo hūn
lǎo hūn
zhòu hūn
míng hūn
dàn hūn
lè hūn
jié hūn
wàng hūn
dōng hūn
yōu hūn
kuáng hūn
fā hūn
yín hūn
luàn hūn
佛教语。谓昏然无知的众生。
明宋濂《佛光普照大师塔铭》：“佛光煒然，羣昏咸赖。”
群qún(1)（名）聚在一起的人或物：人～｜鸡～｜建筑～。(2)（形）成群的：峰～｜～居。(3)（名）众多的人：～言堂｜～策～力。(4)（量）成群的人或东西：一～孩子｜一～马。
昏读音：hūn昏hūn(1)（名）天刚黑的时候；黄昏：晨～。(2)（形）黑暗；模糊：～暗｜～黄｜～花。(3)（形）头脑迷糊；神志不清：～庸｜～头～脑。(4)（动）失去知觉：～厥｜～迷。〈古〉又同“婚”。