gēn suǒ
liè suǒ
tī suǒ
cuì suǒ
lí suǒ
guàn suǒ
huò suǒ
kuò suǒ
zuò suǒ
guān suǒ
xián suǒ
lán suǒ
qiān suǒ
huò suǒ
miè suǒ
zhǐ suǒ
gōu suǒ
cǎo suǒ
juàn suǒ
xún suǒ
luán suǒ
lǐ suǒ
diǎn suǒ
qiú suǒ
zhé suǒ
tuí suǒ
kù suǒ
fān suǒ
yè suǒ
kě suǒ
dài suǒ
bù suǒ
suǒ suǒ
lì suǒ
kuí suǒ
kē suǒ
pài suǒ
huī suǒ
quán suǒ
yù suǒ
má suǒ
mù suǒ
huò suǒ
fén suǒ
huò suǒ
jiǎo suǒ
xiāo suǒ
kē suǒ
mó suǒ
fù suǒ
zhǎi suǒ
jiū suǒ
tāo suǒ
shōu suǒ
biē suǒ
xiāo suǒ
chì suǒ
shéng suǒ
chán suǒ
mén suǒ
xū suǒ
táo suǒ
wéi suǒ
hē suǒ
yǐn suǒ
dǒu suǒ
liǎn suǒ
chī suǒ
xián suǒ
tàn suǒ
cuī suǒ
zhēng suǒ
hàn suǒ
qiū suǒ
bā suǒ
sī suǒ
pī suǒ
jǐ suǒ
bēng suǒ
jìn suǒ
hùn suǒ
màn suǒ
biàn suǒ
dǐng suǒ
liáo suǒ
wàn suǒ
qióng suǒ
sōu suǒ
xiāo suǒ
chǐ suǒ
bù suǒ
chàn suǒ
fǎng suǒ
gōng suǒ
bǎi suǒ
xiè suǒ
kū suǒ
lì suo
máo suǒ
tiào suǒ
jiǎng suǒ
wán suǒ
tà suǒ
lì suǒ
jì suǒ
mō suǒ
tōng suǒ
gōu suǒ
qì suǒ
lán suǒ
là suǒ
lā suǒ
lù suǒ
xiàn suǒ
diào suǒ
jiǎn suǒ
xìng suǒ
guò suǒ
kùn suǒ
qiū suǒ
luò suǒ
é suǒ
gāng suǒ
qǐ suǒ
bǔ suǒ
diāo suǒ
hū suǒ
jiè suǒ
xī suǒ
bù suǒ
míng suǒ
gēng suǒ
xū suǒ
hù suǒ
dū suǒ
jiāng suǒ
póu suǒ
liū suǒ
zé suǒ
jǔ suǒ
yī suǒ
kuí suǒ
héng suǒ
xián suǒ
xiǔ suǒ
pín suǒ
kǎo suǒ
chuī suǒ
wěi suǒ
bì suǒ
péng suǒ
àn suǒ
liáo suǒ
cuì suǒ
jī suǒ
bǐ suǒ
sōu suǒ
mì suǒ
yào suǒ
bī suǒ
lè suǒ
zhà suǒ
zǐ suǒ
zhuī suǒ
lái suǒ
lún suǒ
fú suǒ
dào suǒ
gōng suǒ
tān suǒ
zhǐ suǒ
hán suǒ
lǎn suǒ
lán suǒ
tiě suǒ
jù suǒ
zhí suǒ
pò suǒ
gàn suǒ
sōu suǒ
líng suǒ
dù suǒ
guō suǒ
dōng suǒ
cǎi suǒ
jiū suǒ
kōu suǒ
mò suǒ
fàn suǒ
xuán suǒ
jī suǒ
shū suǒ
⒈ 用苇草编成的绳索。古代民俗，年节时以之悬挂门旁，以袪除邪鬼。
引汉应劭《风俗通·祀典·桃梗苇茭画虎》：“谨按《黄帝书》：‘上古之时，有神荼与鬱垒昆弟二子，性能执鬼， 度朔山上有桃树，二人於树下简閲百鬼，无道理，妄为人祸害， 神荼与鬱垒缚以苇索，执以食虎。’於是县官常以腊除夕饰桃人，垂苇茭，画虎於门，皆追效於前事，冀以御凶也。”
南朝梁宗懔《荆楚岁时记》：“帖画鸡户上，悬苇索于其上，插符其傍。”
清唐孙华《门神同查夏仲恺功戏作》诗：“桃符苇索一时新，对立春风突兀身。”
苇wěi（名）一种草本植物多生长在水边；茎有节而中空；可用来造纸或编席子：～子。
索读音：suǒ1.大绳子或大链子：船～。绳～。麻～。绞～。铁～桥。
2.姓。
3.搜寻；寻找：搜～。遍～不得。
4.要；取：～取。～还。～价。
5.孤单：离群～居。
6.寂寞；没有意味：～然。