xiào qià
xiào yì
xiào nào
xiào shān
xiào yán
xiào qì
xiào wō
xiào tàn
xiào róng
xiào hǒng
xiào yīn
xiào zī
xiào càn
xiào yè
xiào wǔ
xiào yǔ
xiào hàn
xiào shěn
xiào huǐ
xiào shū
xiào mà
xiào fēi
xiào miàn
xiào huàn
xiào áo
xiào yūn
xiào kè
xiào yǎ
xiào ào
xiào suō
xiào yǔ
xiào liǎn
xiào wō
xiào kē
xiào diào
xiào jué
xiào chēn
xiào mào
xiào biàn
xiào yán
xiào hǒng
xiào yán
xiào dào
xiào huá
xiào nà
xiào kǒu
xiào liào
xiào hòng
xiào duān
xiào jūn
xiào diàn
xiào yán
xiào xiào
xiào xiào
xiào chī
xiào hén
xiào chǐ
xiào cì
xiào lù
xiào yǐng
xiào wén
xiào pín
xiào lè
xiào pín
xiào xuè
xiào bǐng
xiào tài
xiào lín
xiào jù
xiào cì
xiào pín
xiào lù
xiào fāng
xiào qiào
xiào shēng
xiào hua
xiào jù
jiǎo duān
jí duān
hòng duān
shàng duān
shàn duān
zhēn duān
sì duān
xiào duān
jiàn duān
dào duān
xìn duān
yí duān
juàn duān
gāo duān
zhēng duān
jiān duān
yì duān
dìng duān
bì duān
sù duān
jué duān
gù duān
wǔ duān
fù duān
shé duān
luàn duān
nì duān
xiān duān
jìn duān
chǔ duān
qíng duān
háo duān
gǔ duān
shù duān
zào duān
liǎng duān
lì duān
jié duān
yán duān
tā duān
zhào duān
shè duān
chuàng duān
piān duān
tiān duān
bā duān
shǒu duān
wèn duān
bǎi duān
bào duān
huò duān
shěn duān
ruì duān
bēi duān
fēng duān
èr duān
píng duān
jiān duān
jiǔ duān
máo duān
biàn duān
bàng duān
biàn duān
lí duān
fā duān
bái duān
shì duān
gēng duān
bāo duān
jiè duān
xià duān
è duān
wú duān
zhà duān
chǐ duān
guò duān
jí duān
duō duān
xié duān
shēng duān
jǐ duān
liáng duān
qǐ duān
cháo duān
jìng duān
bīng duān
xī duān
jiàn duān
dǐng duān
méi duān
piān duān
xù duān
èr duān
zhǔn duān
lù duān
kāi duān
gēn duān
sòng duān
gōu duān
zhōng duān
ruì duān
mò duān
wù duān
yí duān
kuí duān
zhào duān
yóu duān
fēng duān
tiáo duān
shì duān
dà duān
yōu duān
jí duān
jiāo duān
bǐ duān
bù duān
chóu duān
wěi duān
zhí duān
wàn duān
yún duān
yī duān
dī duān
dǐng duān
sān duān
yuán duān
huà duān
jiàn duān
tái duān
qǐn duān
tàn duān
jiè duān
lǐ duān
yào duān
lùn duān
fǔ duān
zhèng duān
lǚ duān
shǐ duān
bí duān
piàn duān
⒈ 取笑的由头；笑料。
引明沉德符《野获编·科场二·出题有他意》：“正德改元，实误袭西夏李乾顺故号，时马端肃秉銓，出试题以嘲政府之不学， 刘晦菴、李西涯、谢木斋三公在揆地，世传为笑端。”
清平步青《霞外攟屑·斠书·宿迁县志》：“杂志攟拾劣诗小説，更为芜鄙……故与《新修江寧府志》，皆滋笑端。”
严复《原强》：“即当日之怪谬，苟记载某事而传之，将皆为千载笑端，而吾民靦然固未尝以之为愧也。”
⒉ 笑。
引明胡应麟《少室山房笔丛·玉壶遐览三》：“然则唐虞以前，安得后世之姓耶？此二事絶类，可发一笑端。”
笑xiào(1)（动）露出愉快的表情；发出欢喜的声音：～容｜～声。(2)（动）讥笑：～话｜耻～｜见～。
端读音：duān端duān(1)（名）（东西）的头：两～。(2)（名）项目、点：举其一～。(3)姓。(4)（动）平举着拿：～茶。(5)（形）端正、正派：～坐。