mà yá
yán yá
hǔ yá
jiāo yá
chǐ yá
zī yá
chú yá
dào yá
chá yá
pán yá
láng yá
mà yá
niè yá
gè yá
chū yá
mén yá
hóng yá
kè yá
zhōng yá
mó yá
pái yá
jiǎ yá
shǔ yá
jiāo yá
nǔ yá
tiǎo yá
chā yá
jiǎo yá
huái yá
rǔ yá
zhòng yá
sǎng yá
bǎn yá
tóng yá
zhǎo yá
bì yá
láng yá
chà yá
quǎn yá
guān yá
tóng yá
diān yá
dà yá
jīn yá
xiàng yá
lín yá
bào yá
liù yá
áo yá
chōng yá
yǎo yá
cāng yá
huàn yá
héng yá
zhān yá
pán yá
gāo yá
dǎ yá
bāo yá
cuì yá
jiāng yá
mó yá
nán yá
zī yá
jī yá
qīng yá
gē yá
jié yá
qiā yá
bá yá
lòu yá
yā yá
wǔ yá
jiān yá
jù yá
liè yá
dǎo yá
jù yá
mǎ yá
chuáng yá
yáo yá
jiáo yá
kē yá
jiàn yá
kuí yá
nǎi yá
liáo yá
cáo yá
nǎi yá
tuó yá
chéng yá
gēn yá
gōng yá
kè yá
ōu yá
jù yá
shì yá
sāi yá
héng yá
zhù yá
xíng yá
chóng yá
chái yá
lóng yá
qiāo yá
fó yá
lán yá
bó yá
jiān yá
kè yá
chóng yá
huō yá
qín yá
zī yá
jū yá
dí yá
jié yá
shí yá
yuè yá
yù yá
zé yá
lù yá
jǐ yá
méng yá
liáo yá
dú yá
bīng yá
chū yá
bǔ yá
chē yá
fā yá
犬牙quǎn yá
1. 犬齿，狗牙。
例犬牙差互。——唐·柳宗元《至小丘西小石潭记》2. 砖石砖体中每砖凸出.一角的束带层。
⒈ 狗的牙齿。
引曹禺《北京人》第一幕：“果然那幅山水的边缘被什么动物啮成犬牙的形状。”
⒉ 喻形如犬牙之物。此指树丫。
引宋苏辙《复次烟字韵答黄大临庭坚见寄》之一：“犬牙舂米新秋后，麦粒烝茶欲社天。”
此指新米。 金赵沨《秋郊晚望》诗：“地坼成龟兆，林枯出犬牙。”
⒊ 像犬牙般交错。多指地形、地势。
引《墨子·备城门》：“灵丁，三丈一，犬牙施之。”
岑仲勉简注：“犬牙，交错也。”
《后汉书·鲁恭传》：“建初七年，郡国螟伤稼，犬牙缘界，不入中牟。”
唐刘禹锡《连州刺史厅壁记》：“此郡於天文与荆州同星分，田壤制与番禺相犬牙。”
清钱谦益《河南按察司副使吴瑞徵授中宪大夫制》：“道路犬牙，而奸盗无伏藏之跡。”
⒋ 齿的一种。详“犬齿”。
狗的牙齿。
1.狗：猎犬。警犬。犬马之劳。犬牙交错。犬子（谦辞，对人称自己的儿子）。桀犬吠尧（喻走狗一心为主子效劳）。
牙读音：yá牙yá(1)（名）牙齿：门～｜镶～｜～医。(2)（名）特指象牙：～筷｜～章。(3)（名）形状像牙齿的东西：～子。(4)（名）（Yá）姓。牙yá（名）（～子）旧时为买卖双方撮合从中取得佣金的人。