kùn bì
kùn rén
kùn jìng
kùn shāng
kùn dòu
kùn qióng
kùn cuī
kùn cuì
kùn è
kùn wū
kùn jù
kùn dùn
kùn rǔ
kùn jiào
kùn zǔ
kùn fǒu
kùn pò
kùn shòu
kùn è
kùn bèi
kùn shǒu
kùn zhì
kùn jú
kùn bì
kùn bó
kùn è
kùn fèi
kùn méng
kùn miǎn
kùn hào
kùn wèi
kùn xué
kùn liè
kùn kuì
kùn zhì
kùn fá
kùn hēng
kùn juàn
kùn kòng
kùn yuē
kùn dú
kùn mèn
kùn jí
kùn báo
kùn suǒ
kùn tún
kùn kǔ
kùn cuì
kùn dòu
kùn bì
kùn bī
kùn chù
kùn cù
kùn nǎo
kùn cù
kùn jiǒng
kùn nan
kùn ài
kùn bī
kùn huò
kùn hé
kùn dūn
kùn rǎo
kùn cù
kùn juě
kùn shé
kùn něi
kùn dǔ
kùn lóu
kùn nán
kùn wèi
kùn jí
kùn kē
kùn mò
kùn zōng
kùn lìn
kùn wèi
kùn jiǎn
kùn zuì
kùn ráo
kùn jù
kùn shuì
kùn yì
kùn dài
⒈ 亦作“困寠”。贫困，贫苦。
引《宋书·孝武帝纪》：“南徐、兖二州去岁水潦伤年，民多困窶。”
南唐刘崇远《金华子杂编》卷上：“忽见一糟船，实以散钱，婢僕等当困寠之际，喜其有获，相率奔告於堂上。”
困kùn(1)（动）陷在艰难痛苦中无法摆脱：为病所～。(2)（动）控制在一定范围里；围困：～守。(3)（动）疲乏：～乏｜～顿。(4)（动）疲乏想睡：你～了就先睡。(5)（动）〈方〉睡：～觉。
窭读音：jù窭jù（形）贫困：贫～。