yíng lùn
yíng shù
yíng mǎn
yíng wò
yíng shí
yíng liàng
yíng rèn
yíng màn
yíng yuè
yíng xiàn
yíng jué
yíng jū
yíng chéng
yíng xū
yíng jī
yíng cáng
yíng tiàn
yíng bǎo
yíng kuī
yíng yì
yíng è
yíng chù
yíng yì
yíng tíng
yíng bà
yíng guàn
yíng chōng
yíng yíng
yíng nǜ
yíng kuàng
yíng ráo
yíng jīn
yíng gěi
yíng duō
yíng fàn
yíng bǐng
yíng zè
yíng féi
yíng yàn
yíng yú
yíng jū
yíng lì
yíng tíng
yíng xiē
yíng zūn
yíng xiāng
jì yàn
tǎo yàn
chōng yàn
yíng yàn
xián yàn
bīn yàn
yīn yàn
zhèng yàn
fán yàn
juàn yàn
zēng yàn
zhòu yàn
bù yàn
rǒng yàn
kě yàn
kè yàn
sān yàn
dài yàn
wú yàn
dì yàn
pí yàn
xīn yàn
bǎi yàn
rǒng yàn
qì yàn
rě yàn
gǔ yàn
fú yàn
qiān yàn
huì yàn
yáng yàn
ráng yàn
gé yàn
bǐ yàn
⒈ 满足。
引《左传·文公十八年》：“縉云氏有不才子，贪于饮食，冒于货贿，侵欲崇侈，不可盈厌。”
杜预注：“盈，满也。”
宋司马光《太子太保庞公墓志铭》：“若所求不违，恐豺狼之心，未易盈厌也。”
盈yíng(1)（动）充满：充～｜丰～｜车马～门｜恶贯满～。(2)（形）多出来；多余：～余｜～利。
厌读音：yàn厌yàn(1)（动）满足：贪得无～。(2)（动）因过多而不喜欢：看～了。(3)（动）憎恶：～恶｜～弃。