wēi míng
wēi yán
wēi nàn
wēi lóu
wēi qiáo
wēi jué
wēi jīng
wēi jì
wēi kōng
wēi cí
wēi sǒng
wēi qiáng
wēi jié
wēi rǔ
wēi shì
wēi duò
wēi liáng
wēi dào
wēi wēi
wēi diān
wēi sī
wēi jù
wēi cí
wēi ráo
wēi jìng
wēi lǐn
wēi chuán
wēi lǐng
wēi dú
wēi sī
wēi qì
wēi huò
wēi lì
wēi dài
wēi bāng
wēi kē
wēi xiāng
wēi ài
wēi qiǎn
wēi lǎng
wēi jì
wēi lán
wēi niè
wēi qì
wēi qiáo
wēi shí
wēi xī
wēi mín
wēi xiǎn
wēi zhuì
wēi dié
wēi jí
wēi qiào
wēi diān
wēi gōng
wēi niè
wēi qīng
wēi xíng
wēi xiǎn
wēi jiǎn
wēi dèng
wēi cù
wēi kùn
wēi sǐ
wēi fù
wēi lùn
wēi bì
wēi jí
wēi lù
wēi xián
wēi qiǎo
wēi gòu
wēi niè
wēi hài
wēi náo
wēi bī
wēi jiǒng
wēi lì
wēi yá
wēi jù
wēi luàn
wēi sǒng
wēi dǔ
wēi fēng
wēi è
wēi jì
wēi shēn
wēi jī
wēi zhàn
wēi fáng
wēi jú
wēi léi
wēi xiù
wēi qū
wēi liū
wēi hài
wēi chuò
wēi lì
wēi shī
wēi dèng
wēi è
wēi pèi
wēi jùn
wēi xiá
wēi dì
wēi qióng
wēi zī
wēi cóng
wēi yè
wēi huō
wēi bì
wēi lù
wēi jí
wēi dòng
wēi wáng
wēi xuán
wēi xiàng
wēi lǜ
wēi guān
wēi jìng
wēi é
wēi ruò
wēi jǐ
wēi kǎn
wēi jì
wēi chéng
wēi xuàn
wēi luán
wēi zuò
wēi jí
wēi yán
wēi guó
wēi yán
wēi fǎ
wēi huàn
wēi cuì
wēi fǎn
wēi bài
wēi cè
wēi bù
wēi zhěn
wēi shǐ
wēi cháo
指病危。
⒈ 指病危。
引《晋书·石季龙载记下》：“﹝季龙﹞谋召之，惧其不入，乃伪言其母哀过危惙。”
唐刘禹锡《代裴相公让官第一表》：“臣且危惙，餘年几何？”
宋郭彖《睽车志》卷四：“常州华严寺僧道良，为知库数年，多所乾没，忽卧病危惙。”
病危、病重将死。
危wēi(1)（形）本义：高。(2)（形）危险；不安全：～局｜安～。(3)（动）使处于危险境地；损害：～及｜～害。(4)（形）指人快要死：病～｜垂～。(5)（形）〈书〉高：～楼百尺。(6)（形）〈书〉端正：正襟～坐。(7)（名）二十八宿之一。(8)姓。
惙读音：chuò,chuì[ chuò ]1. 忧；忧愁：“心惙怛兮伤悴。”
2. 疲乏：“献之遂不堪暑，气力恒惙。”
3. 意不安。
4. 古通“辍”，停止。