yǐ fēng
yuán fēng
qiū fēng
sī fēng
liè fēng
qín fēng
shí fēng
xié fēng
luán fēng
lèi fēng
jiǎ fēng
tóng fēng
kàn fēng
xǐ fēng
bù fēng
xī fēng
cái fēng
bù fēng
yú fēng
bǎi fēng
guān fēng
qǐ fēng
nèi fēng
xī fēng
jìn fēng
biǎn fēng
hòu fēng
yú fēng
xǐ fēng
xuān fēng
yāo fēng
fǔ fēng
yìn fēng
dào fēng
shàng fēng
mí fēng
shū fēng
jiǎn fēng
cè fēng
tōng fēng
shí fēng
fù fēng
wú fēng
zhòng fēng
suǒ fēng
jìn fēng
zhuī fēng
qǐ fēng
qí fēng
fén fēng
bó fēng
xū fēng
hóng fēng
chén fēng
zì fēng
píng fēng
jǐ fēng
bāo fēng
chá fēng
lì fēng
mén fēng
jiā fēng
fān fēng
biē fēng
sù fēng
léi fēng
huán fēng
yàn fēng
chì fēng
yáo fēng
huáng fēng
yī fēng
mò fēng
qiān fēng
bié fēng
xuán fēng
huā fēng
jiàng fēng
dìng fēng
chē fēng
dà fēng
xí fēng
tí fēng
duǎn fēng
wáng fēng
jiē fēng
fù fēng
ní fēng
é fēng
fēn fēng
shǎng fēng
qián fēng
yīn fēng
tái fēng
rén fēng
hù fēng
chén fēng
náng fēng
jiāng fēng
shēng fēng
jiào fēng
bìng fēng
mì fēng
sì fēng
fáng fēng
gān fēng
bāo fēng
nì fēng
shén fēng
wán fēng
tǔ fēng
yí fēng
xù fēng
yíng fēng
biān fēng
xiàn fēng
yóu fēng
xù fēng
chá fēng
lián fēng
lín fēng
dìng fēng
mò fēng
zèng fēng
dī fēng
cì fēng
táng fēng
mǎ fēng
yào fēng
hán fēng
kāi fēng
biāo fēng
kuí fēng
yí fēng
huáng fēng
zhuān fēng
zhěn fēng
shuǐ fēng
líng fēng
dōng fēng
jiù fēng
zhū fēng
tán fēng
gào fēng
jiān fēng
huá fēng
gōu fēng
dēng fēng
guī fēng
zhōng fēng
bīng fēng
jī fēng
hán fēng
běn fēng
tí fēng
suí fēng
níng fēng
⒈ 明清对五品以上官员及其先代和妻室以皇帝的诰命授予封典，谓“誥封”。
引明归有光《六母舅后江周翁寿序》：“中宪公以河南之贵受誥封。”
明无名氏《霞笺记·烟花巧赚》：“贱妾不愿生前受享誥封，只愿死后再同枕席耳。”
清王应奎《柳南随笔》卷一：“后忠毅受卹典，而太公亦誥封如其官。”
古时朝廷经由诰命授予爵号。
诰gào（名）古代帝王对臣子的命令。
封读音：fēng封fēng(1)（动）基本义：封闭；封起来：封闭；封起来(2)（动）古时帝王把爵位（有时连土地）或称号赐给臣子：～王｜分～诸侯。(3)（～儿）用来封东西的纸包或纸袋封套的东西：信～。