gǔ pí
gǔ lán
gǔ zhēng
gǔ bāo
gǔ dù
gǔ xíng
gǔ jìn
gǔ zhù
gǔ lè
gǔ yuè
gǔ dǎo
gǔ zhēng
gǔ jiū
gǔ fū
gǔ zhàng
gǔ pái
gǔ lǎo
gǔ chán
gǔ mó
gǔ dòu
gǔ jiá
gǔ shǐ
gǔ càn
gǔ biān
gǔ yāo
gǔ lì
gǔ pí
gǔ yán
gǔ shì
gǔ làng
gǔ zuò
gǔ pèi
gǔ wěi
gǔ zhēng
gǔ jìn
gǔ lìng
gǔ qí
gǔ fǒu
gǔ chuáng
gǔ biàn
gǔ jīn
gǔ dòng
gǔ yuán
gǔ nù
gǔ zhèn
gǔ lòu
gǔ hài
gǔ zǐ
gǔ jī
gǔ hàn
gǔ jí
gǔ cí
gǔ jiǎ
gǔ jiàn
gǔ xiǎn
gǔ jiè
gǔ lú
gǔ táo
gǔ dàn
gǔ yí
gǔ wǔ
gǔ shí
gǔ shèng
gǔ sāi
gǔ diào
gǔ dú
gǔ lún
gǔ xiāo
gǔ tuó
gǔ chuī
gǔ bù
gǔ sǒng
gǔ zhào
gǔ zào
gǔ dāo
gǔ yù
gǔ xiǎng
gǔ rán
gǔ bǎn
gǔ bài
gǔ yǐn
gǔ xià
gǔ fā
gǔ rén
gǔ hé
gǔ jí
gǔ chéng
gǔ nong
gǔ dīng
gǔ bì
gǔ zòu
gǔ yì
gǔ lǎo
gǔ dàng
gǔ lóu
gǔ qín
gǔ chún
gǔ lóu
gǔ qí
gǔ jiā
gǔ huáng
gǔ jiàn
gǔ dǎo
gǔ wěn
gǔ táo
gǔ yīn
gǔ hàn
gǔ jiǎo
gǔ xié
gǔ chì
gǔ chàng
gǔ kǒu
gǔ dí
gǔ yuè
gǔ wàn
gǔ tuó
gǔ zhōng
gǔ zhǐ
gǔ yán
gǔ qì
gǔ zhǎng
gǔ quàn
gǔ zhǎn
gǔ bào
gǔ tū
gǔ shà
gǔ qià
gǔ páo
gǔ chǎo
gǔ pén
gǔ tuò
gǔ lì
gǔ chàng
gǔ lì
gǔ qǐ
gǔ bèi
gǔ yú
gǔ bǐ
gǔ sī
gǔ ráo
gǔ bō
gǔ shuō
gǔ gài
gǔ shǒu
gǔ fēng
gǔ luàn
gǔ zú
gǔ chuí
gǔ cí
gǔ sǎng
gǔ tán
gǔ bí
gǔ lǜ
gǔ qí
gǔ dao
gǔ yì
gǔ lì
gǔ fū
gǔ zhù
gǔ shū
gǔ lì
gǔ lì
gǔ shān
gǔ rùn
gǔ qiū
gǔ fú
gǔ gē
gǔ jiàn
gǔ chē
gǔ chàng
gǔ zhǎng
gǔ xiè
gǔ duó
gǔ zhuǎn
gǔ fù
gǔ yě
gǔ qiè
gǔ qǔ
gǔ shān
gǔ shé
gǔ zhào
gǔ fān
gǔ dào
gǔ jué
gǔ zhòng
gǔ huò
gǔ yì
gǔ zào
gǔ jié
gǔ pāi
gǔ zhì
gǔ shàn
gǔ tuì
gǔ yǒng
gǔ bō
gǔ bīng
gǔ fān
gǔ zhàng
gǔ duō
gǔ sè
gǔ bàn
gǔ pán
gǔ jià
⒈ 鼓动风箱。
引《墨子·备穴》：“以頡皋衝之，疾鼓橐熏之。”
《淮南子·本经训》：“鼓橐吹埵，以销铜铁。”
高诱注：“橐，冶炉排橐也。”
元柳贯《袁伯长侍讲虞伯生马伯庸二待制同赴北都却还夜宿联句》：“俯疑日沉车，闃若风鼓橐。”
鼓gǔ(1)（名）（～儿）打击乐器；多为圆桶形或扁圆形；中间空；一面或两面蒙着皮革：铜～｜手～｜大～｜花～。(2)（名）形状、声音、作用像鼓的：石～｜蛙～｜耳～。(3)（动）使某些乐器或东西发出声音；敲：～琴｜～掌。(4)（动）用风箱等扇（风）：～风。(5)（动）发动；振奋：～动｜～励｜～舞｜～起勇气｜～足干劲。(6)（动）凸起；涨大：他～着嘴半天没出声｜口袋装得～～的。
橐读音：tuó橐(1)（名）〈书〉袋子。(2)（拟）形容物体互相碰击的声音。橐tuó(1)（名）〈书〉一种口袋。(2)（拟）形容某些物体撞击的声音（多叠用）。