kuàng dài
kuàng dá
kuàng rì
kuàng yàng
kuàng yuǎn
kuàng mài
kuàng zhì
kuàng duò
kuàng tú
kuàng quē
kuàng dù
kuàng qí
kuàng wù
kuàng kuàng
kuàng lǎng
kuàng dà
kuàng tú
kuàng yǔ
kuàng lǐ
kuàng kuò
kuàng dàn
kuàng guān
kuàng bài
kuàng guān
kuàng shí
kuàng zhí
kuàng wàng
kuàng yì
kuàng ēn
kuàng mò
kuàng shuǎng
kuàng rú
kuàng gé
kuàng chí
kuàng shì
kuàng kuài
kuàng dàn
kuàng zhuì
kuàng fèi
kuàng gǔ
kuàng xū
kuàng jū
kuàng jié
kuàng fàng
kuàng shì
kuàng nián
kuàng luè
kuàng zhuō
kuàng rèn
kuàng lín
kuàng é
kuàng guì
kuàng yí
kuàng jiǒng
kuàng yí
kuàng wú
kuàng shī
kuàng miǎo
kuàng mǎng
kuàng lǔ
kuàng yǎng
kuàng diǎn
kuàng liàng
kuàng yè
kuàng rán
kuàng huái
kuàng rán
kuàng jiǎo
kuàng guān
kuàng fū
kuàng fèi
kuàng jí
kuàng jié
kuàng jué
kuàng bié
kuàng dàn
kuàng shì
kuàng gōng
kuàng mǎng
kuàng chǎng
kuàng yě
kuàng tǔ
kuàng zhān
kuàng shū
kuàng ào
kuàng yǎo
kuàng kuò
kuàng xué
kuàng chǎng
kuàng guān
kuàng dàng
kuàng píng
kuàng bào
kuàng zǔ
kuàng yuán
kuàng wú
kuàng nǚ
kuàng zōng
kuàng jì
kuàng mì
kuàng zú
kuàng kè
kuàng yǎn
kuàng bān
kuàng zǎi
kuàng yí
kuàng suì
kuàng miǎo
kuàng zhì
kuàng wèi
kuàng jì
kuàng làng
kùn fèi
mào fèi
shěn fèi
tū fèi
yīn fèi
hén fèi
dùn fèi
xuán fèi
xū fèi
huāng fèi
wěi fèi
chè fèi
pú fèi
shuāi fèi
dù fèi
pàn fèi
zuò fèi
tiǎn fèi
bà fèi
yì fèi
yān fèi
jiǎn fèi
wú fèi
pái fèi
tíng fèi
kāi fèi
kuàng fèi
píng fèi
kū fèi
yōu fèi
qì fèi
kuàng fèi
liú fèi
xiū fèi
duò fèi
bǎi fèi
chú fèi
lóng fèi
bī fèi
xiāo fèi
xíng fèi
tuì fèi
tuó fèi
lóng fèi
jǔ fèi
bìng fèi
cán fèi
yán fèi
xǐ fèi
bào fèi
diāo fèi
quē fèi
shāng fèi
lún fèi
biǎn fèi
hào fèi
gǔ fèi
bì fèi
qǐn fèi
yīn fèi
juān fèi
zhōng fèi
xián fèi
què fèi
duò fèi
shū fèi
cī fèi
dùn fèi
huī fèi
gǎi fèi
zhuī fèi
pò fèi
sān fèi
wěi fèi
làng fèi
è fèi
luán fèi
xīng fèi
máng fèi
dàng fèi
jìn fèi
bìn fèi
dài fèi
chù fèi
diāo fèi
yù fèi
qǐ fèi
tuí fèi
huài fèi
piān fèi
huǐ fèi
pāo fèi
yān fèi
tuí fèi
chí fèi
kōng fèi
pǐ fèi
fàng fèi
xiū fèi
旷废kuàngfèi
(1) 荒废，.耽误
例旷废学业英neglect⒈ 废弛；荒废。
引《汉书·孔光传》：“百官羣职旷废，姦轨放纵，盗贼并起。”
宋叶适《与赵丞相书》：“他日之法令事功，疎拙旷废，将有面墙之羞，以辜朝廷器使之意。”
民意《告非难民生主义者》第三节：“必能耕者而后授以田，所以使田无旷废。”
⒉ 指废弛之事。
引宋曾巩《礼部制》：“创制之初，明纲纪，兴旷废，惟知其要乃能图其详。”
《宋史·礼志一》：“太宗尚儒雅，勤於政事，修明典章，大抵旷废举矣。”
⒊ 犹耗费，浪费。
引胡适《这一周》第二三则：“如果今回制宪又要从头逐条讨论起，那就要旷废许多时日了。”
荒废。
旷kuàng(1)（形）空而宽阔：～野｜地～人稀。(2)（形）心境开阔：～达｜心～神怡。(3)（动）耽误；荒废：～课｜～工｜～日废时。(4)（形）相互配合的两个零件的间隙大于所要求的范围；衣着过于肥大；不合体：车轴～了｜螺丝～了｜这双鞋我穿着太～了。(5)（Kuànɡ）姓。
废读音：fèi废fèi(1)（形）不再使用；不再继续：作～。(2)（形）没有用的或失去了原来作用的：～料｜～票｜～气｜～渣｜～水｜～纸。(3)（形）残废：～疾（残废）。