fǔ nǚ
máng nǚ
yàn nǚ
zhāng nǚ
lè nǚ
yuàn nǚ
è nǚ
sūn nǚ
bā nǚ
lín nǚ
hǎi nǚ
mì nǚ
chàng nǚ
jiāo nǚ
měi nǚ
xuàn nǚ
dú nǚ
shuò nǚ
gōng nǚ
zhōng nǚ
shū nǚ
chū nǚ
fèng nǚ
nuǎn nǚ
yù nǚ
xiù nǚ
jī nǚ
jìng nǚ
tiān nǚ
yún nǚ
yōu nǚ
chà nǚ
xiè nǚ
wū nǚ
bāo nǚ
tóng nǚ
zōng nǚ
sù nǚ
yě nǚ
wǔ nǚ
ái nǚ
gū nǚ
zhòng nǚ
wáng nǚ
cǎi nǚ
chāng nǚ
yuán nǚ
chú nǚ
kuàng nǚ
gòu nǚ
guī nǚ
yíng nǚ
lì nǚ
cǎi nǚ
mó nǚ
cǎi nǚ
xiǎo nǚ
xiā nǚ
ā nǚ
bāo nǚ
luò nǚ
chán nǚ
gōng nǚ
xià nǚ
qiàn nǚ
dí nǚ
jīn nǚ
bìng nǚ
yuè nǚ
jì nǚ
huáng nǚ
qiáo nǚ
wài nǚ
yuàn nǚ
liàng nǚ
lú nǚ
xuě nǚ
xiá nǚ
yí nǚ
shuāi nǚ
cái nǚ
róng nǚ
nuǎn nǚ
zhī nǚ
chù nǚ
lí nǚ
xíng nǚ
bēn nǚ
yǎng nǚ
wù nǚ
dōng nǚ
hǔ nǚ
luó nǚ
sòng nǚ
xiān nǚ
yāo nǚ
rǔ nǚ
xī nǚ
shǐ nǚ
zhí nǚ
jì nǚ
yì nǚ
zhǎng nǚ
xuán nǚ
chǔ nǚ
piǎo nǚ
lí nǚ
nèi nǚ
liè nǚ
chì nǚ
lù nǚ
jìn nǚ
jì nǚ
qī nǚ
bān nǚ
yuè nǚ
cài nǚ
mèi nǚ
dīng nǚ
shèng nǚ
qí nǚ
shèn nǚ
nà nǚ
lóng nǚ
dài nǚ
yǎ nǚ
hóng nǚ
nì nǚ
hàn nǚ
èr nǚ
gōng nǚ
chūn nǚ
zhēn nǚ
huàn nǚ
mén nǚ
cái nǚ
jiàn nǚ
liáo nǚ
pín nǚ
guī nǚ
dì nǚ
cán nǚ
bì nǚ
dù nǚ
yì nǚ
shì nǚ
fù nǚ
shì nǚ
shén nǚ
jū nǚ
biē nǚ
shuāng nǚ
xū nǚ
shèng nǚ
hé nǚ
qì nǚ
nuǎn nǚ
bì nǚ
ruǐ nǚ
máo nǚ
jiǎ nǚ
xí nǚ
zhì nǚ
xiào nǚ
liè nǚ
tóng nǚ
shàng nǚ
guī nü
jīng nǚ
qīng nǚ
biàn nǚ
niú nǚ
bù nǚ
zhī nǚ
lián nǚ
lí nǚ
yì nǚ
shù nǚ
xìn nǚ
jiǔ nǚ
lǎo nǚ
shí nǚ
cūn nǚ
shān nǚ
cóng nǚ
qǔ nǚ
líng nǚ
zǐ nǚ
ài nǚ
shào nǚ
shì nǚ
guàn nǚ
qín nǚ
jī nǚ
gē nǚ
fú nǚ
sòng nǚ
qiū nǚ
shàn nǚ
yōu nǚ
sǒng nǚ
chuàn nǚ
ér nǚ
dú nǚ
jì nǚ
tiáo nǚ
nán nǚ
jiāo nǚ
shāng nǚ
hán nǚ
dà nǚ
bà nǚ
hán nǚ
yì nǚ
fù nǚ
jì nǚ
xiù nǚ
yàn nǚ
zhēn nǚ
háo nǚ
bǎng nǚ
shùn nǚ
kè nǚ
yù nǚ
⒈ 指炫耀美色的女子。
引汉袁康《越绝书·外传记范伯》：“衒女不贞。”
苏曼殊《非梦记》：“今公子自思，岂可以金玉之质，为衒女摧折。”
自夸貌美的女子。
同“炫”。
女读音：nǚ,rǔ[ nǚ ]1. 女性，与“男”相对。古代以未婚的为“女”，已婚的为“妇”。现通称“妇女”：女人。女士。女流（含轻蔑意）。少（shào ）女。
2. 以女儿作为人的妻（旧读nǜ）。
3. 星名，二十八宿之一。亦称“婺女”、“须女”。