chéng wèi
chéng wén
chéng kòng
chéng nà
chéng cí
chéng bǐng
chéng shì
chéng juàn
chéng yì
chéng huá
chéng lǎn
chéng xiáng
chéng zhuài
chéng zhǐ
chéng shēng
chéng bào
chéng yuè
chéng xún
chéng jìn
chéng xíng
chéng yìng
chéng àn
chéng shàng
chéng dì
chéng yàn
chéng xiáng
chéng táng
chéng tóu
chéng sòng
chéng xiǎn
chéng sù
chéng yàng
chéng zhì
chéng xiàn
chéng shēn
chéng ruì
chéng míng
chéng gào
chéng shì
chéng cí
chéng zhèng
chéng yì
chéng qǐng
chéng gǎo
chéng zhuàng
chéng biǎo
chéng jiàn
chéng xiàn
chéng qí
chéng lù
chéng xiàn
chéng jiāo
chéng xiàn
chéng zǐ
chéng běn
chéng miàn
chéng jiào
chéng zhèng
⒈ 安置；安排。
引宋孟元老《东京梦华录·元宵》：“内设乐棚，差衙前乐人作乐杂戏，并左右军百戏在其中，驾坐一时呈拽。”
宋孟元老《东京梦华录·下赦》：“楼上百官赐茶酒。诸班直呈拽马队、六军归营。至日晡时，礼毕。”
呈chéng(1)（动）具有（某种形式）；呈现（某种颜色）：果实～圆形。(2)（动）恭敬地送上去：谨～｜～递。(3)（名）（～儿）呈文；旧时公文的一种；下对上用。
拽读音：zhuài,zhuāi,yè[ zhuài ]1. 拉，牵引：拽住。拽不动。