chén zhèng
chén yān
chén fēng
chén cān
chén xìng
chén huī
chén mù
chén zhuāng
chén mén
chén jīng
chén lù
chén jiān
chén jī
chén yá
chén bù
chén fú
chén zhōng
chén jí
chén zǎo
chén cuàn
chén xiāo
chén xī
chén shàn
chén xī
chén yīng
chén shì
chén zhóu
chén jī
chén cháo
chén qì
chén jǐng
chén zhāi
chén fā
chén tuì
chén yàn
chén ān
chén lí
chén xī
chén chuī
chén xiá
chén zhuāng
chén guǐ
chén yī
chén yīng
chén hú
chén qǔ
chén fù
chén míng
chén dàn
chén wù
chén guāng
chén chū
chén fú
chén yè
chén lǐ
chén míng
chén zhēng
chén tūn
chén mèi
chén yào
chén pìn
chén qín
chén wū
chén xiū
chén zhuāng
chén xǐng
chén chàng
chén xù
chén xī
chén hūn
chén jiè
chén cān
chén guàn
chén qū
chén gǔ
⒈ 古代宗庙祭祀仪节名。
引《新唐书·礼乐志一》：“凡祭祀之节有六：一曰卜日，二曰斋戒，三曰陈设，四曰省牲器，五曰奠玉帛、宗庙之晨祼，六曰进熟、馈食。”
《元史·祭祀志三》：“亲祀时享仪，其目有八……五曰晨祼。祀日丑前五刻，诸享陪位官各服其服。”