jī chán
jī bì
jī bì
jī xiōng
jī mín
jī cháng
jī fá
jī qū
jī è
jī hán
jī qú
jī kū
jī fù
jī nì
jī kùn
jī yuē
jī guó
jī cāng
jī kě
jī kǔ
jī sè
jī kuì
jī suì
jī dòng
jī qióng
jī jiǒng
jī xiāo
jī piǎo
jī ráng
jī qiàn
jī lì
jī dé
jī liú
jī qiàn
jī luàn
jī méng
jī nián
jī rǎo
jī láo
jī léi
jī hào
jī huāng
jī ráng
jī něi
jī huǒ
jī kuì
jī bèi
jī qiē
jī shòu
jī huī
jī léi
jī xū
jī juàn
jī è
jī jiǎn
jī lí
jī piǎo
jī huang
jī yì
jī jǐn
jī shí
jī lì
jī jí
jī pí
jī bì
jī bà
jī è
jī kēng
mài kùn
diān kùn
bì kùn
yān kùn
jiě kùn
mǎo kùn
bài kùn
zuì kùn
shū kùn
yōu kùn
tún kùn
zuò kùn
jiǔ kùn
jiān kùn
yē kùn
jī kùn
shé kùn
dùn kùn
diāo kùn
dǔn kùn
qìng kùn
diāo kùn
è kùn
yōng kùn
bà kùn
fā kùn
jī kùn
pái kùn
zhòng kùn
fàn kùn
ruǎn kùn
jiǎn kùn
qióng kùn
fá kùn
è kùn
héng kùn
shuāi kùn
bēi kùn
jiān kùn
tuō kùn
jí kùn
fán kùn
yǔ kùn
bìng kùn
xīn kùn
wēi kùn
cán kùn
nèi kùn
jù kùn
léi kùn
jí kùn
lín kùn
wéi kùn
xǐng kùn
láo kùn
shǒu kùn
juàn kùn
diāo kùn
shěn kùn
suān kùn
chóu kùn
mín kùn
làn kùn
jiāo kùn
chǔ kùn
lǎn kùn
fù kùn
pí kùn
wěi kùn
hūn kùn
yōu kùn
sāo kùn
xū kùn
è kùn
chūn kùn
qióng kùn
pín kùn
kuāng kùn
chéng kùn
áo kùn
jiǒng kùn
wán kùn
chán kùn
jiǔ kùn
pín kùn
⒈ 飢饿困顿。
引《百喻经·五百欢喜丸喻》：“尔若出国，至他境界，飢困之时，乃可取食。”
飢饿困顿。饥，通“飢”。 汉荀悦《汉纪·武帝纪四》：“遣博士分循天下，吏民有能救饥困者，具举以闻。”
清刘大櫆《吴节妇传》：“夫人度日虽艰窘，而兢兢保此千金，不敢视为己有，卒待其幼弟之饥困，全畀其庶母，俾携归以供朝夕。”
被饥饿所困扰。
饥jī饿：～餐渴饮｜如～似渴。饥jī（名）饥荒：大～。
困读音：kùn困kùn(1)（动）陷在艰难痛苦中无法摆脱：为病所～。(2)（动）控制在一定范围里；围困：～守。(3)（动）疲乏：～乏｜～顿。(4)（动）疲乏想睡：你～了就先睡。(5)（动）〈方〉睡：～觉。